بازی در پارک و خنده های گل پسر

سلام قند عسل مامان. صبح جمعه دیدم هوا خوبه، رفتیم پارک نزدیک خونه. تو هم تا تونستی بازی کردی و شاد و خوشحال بودی.

آروینم

خنده تو می بره منو به آسمون

خنده می کنی تو می بری دل از دلم

عادت همیشگی شدی برای من

ای تو بهترین امید لحظه های من

با وجود تو رها شد این دلم ز بند

پس به خاطر دلم، تو باز هم بخند

وقتی تو می خندی دلم دیوونه می شه

دنیای من قشنگ و شاعرونه می شه

وقتی تو می خندی دیگه فرقی نداره

انگار تموم فصلای دنیا بهاره

یک وقت نبینم غم رو توی اون چشات

دلم پر می شه از شادی بعد خنده هات

پس بازم بخند جونم ... بخند تا دنیا بهت بخنده.