تموم زندگیه من

سلام پسر شیرین زبون و دوست داشتنیه خودم. برای اولین بار به خاطر ارائه مقاله در تهران مجبور شدم ازت دور بشم. چه قدر دلم تنگ شد حتی دقایقی بعد از جدا شدن از تو. نگاه های معصومت رو موقع سوار شدن به قطار فراموش نکردم. به بابایی گفتم سریع تو رو ببره تا گریه نکنی. همین طور که سوار قطار می شدم دائماً به تو نگاه می کردم و تو همین طور که دستت در دست بابایی بود و دور می شدی بر می گشتی و نگاه می کردی. سعی کردم سریع از جلوی نگاه معصومانه ات محو بشم تا مبادا گریه کنی نفس من. البته از تهران دست پر اومدم اینم مدرکش :

آروینم ، دو شب ازت دور بودم، سعی کردم کمتر بهت زنگ بزنم تا کمتر دلتنگی کنی. یه بار که زنگ زدم با چنان بغضی گفتی "بیا دیگه"، که جیگرم کباب شد. شب اول پیش مامان جون بودی ولی شب دوم بابایی رفته بود دنبالت و با هم رفتین پارک و شب با هم خوابیدین. فردا صبح بابایی چون می خواست بره سرکار تو رو برده بود پیش مامان جون.

صبح وقتی رسیدم با این که خواب بودی طاقت نیاوردم و با کلی ماچ و بوسه بیدارت کردم. این قدر خوشحال شدی که نگو. در تهران اصلاً فرصت رفتن به بازار ، نداشتم برای همین از نزدیک راه آهن برات یه ساعت مچی گرفتم. چون چند وقت قبل که خونه مامان جون بودیم دائماً می خواستی النگوهای آرشیدا رو بگیری. بهت توضیح دادم که پسری و پسرها النگو دستشون نمی کنن. چون دیدم خیلی علاقه داری تا چشمم به این ساعت افتاد برات خریدم.

اون قدر دوستش داری که هر وقت می ریم بیرون می گی ساعتم کجاست؟ دستم کن.

گل پسرم، از وقتی از تهران اومدم دیگه شیر خودم رو بهت ندادم. روز اول سخت بود ولی خدا رو شکر باهاش کنار اومدی و الان فقط شیرگاو بهت می دم.

قندعسلم، کارات این روزا خیلی بامزه شده و خیلی شیرین زبون شدی. بابایی موبایل قبلی خودش رو بهت داده. یک روز که می خواستیم بریم مهمونی دیدم موقع رفتن سریع موبایلت رو برداشتی، در جیبت گذاشتی و گفتی بریم.

وقتی سوار ماشین هستیم اسم ماشین ها رو بهت می گم تا یاد بگیری. الان می تونی سمند، پژو، پراید، تندر، وانت ، کامیون، اتوبوس، مینی بوس، تانکر و لودر رو از هم تشخیص بدی و جالب این جاست هر پژو 206 سفیدی که می بینی می گی این ماشین بابائه و من برات توضیح می دم که شبیهش هست ولی باز این قضیه تکرار می شه.

موقع رفتن به بیرون خودت نظر می دی که چی بپوشی. این خیلی خوبه ولی برای من نه، چون به اون بلوز و شلواری که در جشن تولدت پوشیدی خیلی علاقه داری و همش دوست داری همون رو بپوشونم به طوری که یک بار برای این که یه لباس دیگه بپوشی مجبور شدم قایمش کنم. ببخشید نفسم چاره ای نبود.

آروین مامان، به میوه خیلی علاقه داری و همه میوه ها رو می خوری. جالبه که به کیک و کلوچه و بیسکویت علاقه ای نداری ولی عاشق بستنی هستی. اون روز می گفتی برم سرکار پول بیارم بستنی بخرم. قربونت برم که حسابی شیرین زبونی می کنی. بعداً برات از شیرین زبونیهات بیشتر می نویسم نفسم.

آروینم

به عشق بودنت، عشق را دوست دارم

به عشق بودنت، با تو بودن را دوست دارم

به عشق بودنت، فریاد زدن را دوست دارم

می خواهم فریاد بزنم که تا دنیا دنیاست و آسمان بالای سرماست

به عشق تو، زندگی کردن را دوست دارم.